Week 6: relaxen relaxen en relaxen

Lieve allemaal, Vandaag ben ik zes weken op reis. Ik denk dat ik ondertussen op 1/3 van m’n reis ben, gaat snel hé! Verder heb ik leuk nieuws, want mama komt me opzoeken in Myanmar! Van 23 november tot en met 10 december reizen we samen door Myanmar. Kan niet wachten! Maandag 15 oktober was onze eerste echte dag in Luang Prabang. Dit is een gezellig plaatsje met alleen maar backpackers (voornamelijk Westerse backpackers). Deze dag hebben we eigenlijk vrij weinig gedaan. Eerst ergens lekker geluncht en daarna weer bij Utopia gelegen, gelezen en avondgegeten. Dit is echt een heel gezellig barretje. Dinsdag 16 oktober hebben we ook echt heel weinig gedaan. We hebben weer gelegen en gelezen bij Utopia. In de avond nog wel even over de markt gegaan, maar meer ook niet. Woensdag 17 oktober kregen we dus een naar verhaal te horen. De nacht van dinsdag op woensdag was er namelijk een Britse jongen in ons hostel overleden (wel andere dorm). Hij had dus een overdosis van opium genomen denkende dat het cocaïne was. Wij vonden wel dat het hostel erg ongeïnteresseerd reageerde, want het gebeurde volgens hun best vaak... Wij hebben toen een scooter gehuurd om naar de Kuang Si waterfalls te gaan. Dit was een uur op de scooter over een verharde weg met wel heel veel kuilen erin. Daar aangekomen waren er nog heel weinig toeristen en konden we lekker in de waterval zwemmen (heel koud). De waterval bestond uit verschillende lagen die je kon bezoeken en de bovenste laag was een hele klim omhoog. Dit pad liep gewoon recht door de struiken, stijl omhoog. Hier aangekomen had je echt heel mooi uitzicht en kon je ook weer zwemmen. Donderdag 18 oktober gingen we om 5.30 met de bus naar Vang Vieng. Dit was een 4,5 uur durende tocht over onverharde wegen. Je had wel echt prachtig uitzicht met de zonsopgang, de bergen, de rivier en de mist. Blijkbaar heb ik wel de allermooiste stukjes gemist volgens Julia, want ik sliep steeds. Aangekomen in Vang Vieng zijn we met Alain (Engels), Nicolle (Engels), Niam (Iers) en Ian (Iers) gaan chillen bij Smile bar. Eigenlijk zijn we de hele reis door Laos hun steeds tegengekomen en sliepen we in hetzelfde hostel, deden een drankje met elkaar etc. Heel gezellig dus. In de avond zijn we met z’n allen gaan eten en gaan chillen bij hun hostel. Daarna zijn we ook nog naar een feest gegaan. Vrijdag 19 oktober zijn we wezen tuben. Tijdens het tuben zit je in een band op de rivier en stop je onderweg bij verschillende barretjes. Een aantal jaar geleden was het tuben echt een heel groot ding hier in Vang Vieng met heel veel barretjes. Maar aangezien mensen toen echt stom dronken werden, door de vele barretjes overal te lang bleven hangen en verdronken is het toen een jaar lang afgeschaft. Maar nu is het weer terug. We gingen dus met z’n 6en tuben. De eerste bar vonden we echt allemaal verschrikkelijk. Hier waren de mensen achter de bar allemaal Engelse ordinaire mensen in leggings die echt aan het coma zuipen waren. Überhaupt werd er hier heel veel gezopen, maar niet op een leuke manier. Dus we gingen al snel door naar bar 2! Dit was een hele gezellige en chille bar waar we ook lang hebben gezeten. Maar op een gegeven moment moesten we wel door. We wilden namelijk voor donker van de rivier af zijn. Maar we hoorden opeens dat het tuben vanaf bar 2 nog 1.5 uur zou duren. Dus daar gingen we weer. We waren echt een soort tubing vlot met z’n 6en, want iedereen hield iedereen vast vanwege de stroming. Rustig dobberden we verder naar bar 3. Hier gingen we d’r even uit om wat chips en drinken voor onderweg te halen en gingen we weer door. Ondertussen zagen Julia en ik ook nog een slang in het water, begon het (heel ver weg) te onweren en werd het donker. Wij vonden dat natuurlijk niet prettig, maar de anderen (die dronken waren) hadden daar geen moeite mee. Achteraf snap ik dus wel dat hier mensen verdronken zijn. Als je dronken bent, heb je dat soort gevaren gewoon minder snel door. Uiteindelijk zijn we veilig en wel aangekomen bij het eindpunt en hebben we een hele gezellige dag gehad. Zaterdag 20 oktober hebben we weer de hele dag met z’n allen bij smile bar gezeten en gelezen. Klinkt dit als een echte backpacker of eerder als een lui kind? :p Zondag 21 oktober is vandaag. In de middag werden we opgehaald met een golfwagen en naar een mini busje gebracht. Na een aantal uur rijden kwamen we in Vientiane en werden we hier afgezet bij het busstation. We zouden dan vervolgens met een bus verder reizen naar Thakhek en daar om 12 uur ‘s nachts aankomen. Maar dit bleek een slaapbus te zijn. Allemaal 1 persoonsbedjes (die je met z’n tweeën deelt) en die maar 1.6 m lang zijn.. en vervolgens kwamen we niet om 12 uur in Thakhek aan, maar om 3 uur ‘s nachts.. dit was een lange busreis en we vielen dan ook snel in ons hotel in slaap. Ondertussen hebben vele mensen me al gevraagd of ik al een ‘echte’ backpacker ben. Wat een echte backpacker dan inhoudt, weten ze niet haha. Maar ik ben ondertussen wel een backpacker geworden. Julia en ik bedenken wel een beetje waar we nog heen willen en wat we willen zien, maar niet al de datum of het hostel vastleggen. Daarnaast ontmoeten we heel veel verschillende mensen, die je steeds blijft tegenkomen in Laos. Dus dat is allemaal erg leuk. Dit was volgens mij maar een korte blog omdat we niet heel veel gedaan hebben. Liefs, Linde